သတင္းစာဆရာႀကီး လူထုစိန္ဝင္း ကြယ္လြန္
သတင္းစာဆရာႀကီး လူထုစိန္ဝင္း ကြယ္လြန္
ျပီးခ့ဲတ့ဲ ေဖေဖာ္၀ါရီလဆန္းပုိင္းမွာ ေတြ႔ရတ့ဲ လူထုစိန္၀င္း |
သတင္းစာဆရာႀကီး လူထုစိန္ဝင္း (၇၁ႏွစ္) သည္ အဆုတ္ေရာဂါျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရႊဂံုတိုင္ (SSC) အထူးကု ေဆးခန္းတြင္ ယမန္ေန႔ ည ၁၁ နာရီ မိနစ္ ၃၀ ခန္႔က ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္သည္။
ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ သမီးတဦး၊ ေခြ်းမတဦး၊ ေျမးတဦးက်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး ဆရာလူထုစိန္ဝင္း၏ ဈာပနကို မနက္ျဖန္ ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရေဝးသုႆန္တြင္ သၿဂႋဳဟ္မည္ဟု မိသားစုဝင္တဦးက ဆိုသည္။
MRTV 4 ရုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းတြင္လည္း ဆရာ လူထုစိန္ဝင္း ကြယ္လြန္ျခင္းကို ထည့္သြင္းေၾကညာ သြားသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္းသည္ အဆုတ္ေရာဂါ အျပင္ ေလျဖတ္သည့္ ေဝဒနာကို ခံစားေနရၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ဗူး အကူအညီျဖင့္ အသက္ရႈေနရသူတဦး ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန၊ ျပည္သူ မ်ားေန႔စဥ္ ေတြ႔ႀကံဳ ခံစားေနရသည့္ စားဝတ္ေနေရးႏွင့္ လူမႈေရး ကိစၥအဝဝကို ျပည္တြင္း အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ သံုးသပ္ ေရးသားေနသူ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ က်န္းမာေရးအေျခအေန ဆိုးရြားလာသျဖင့္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလမွစတင္ကာ စာေရးျခင္းအလုပ္ကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ရသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္းသည္ အမွန္တရားဘက္မွ ရပ္တည္သူ၊ မွားယြင္းမႈကို တိုက္ဝံ့သူ၊ အေျပာင္းအလဲကိုလည္း ေတာင္းဆိုတတ္ သည့္ သတင္းစာဆရာ တဦးျဖစ္ၿပီး ကြယ္လြန္သြားသည့္ အတြက္ ႏွေျမာတသ မိေၾကာင္း သတင္းစာဆရာႀကီးတဦး ျဖစ္သည့္ ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္က ဆိုသည္။
“ကိုယ္နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး ခင္မင္တဲ့အတြက္မဟုတ္ဘူး။ သတင္းစာေလာကက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ တေယာက္ ဆံုးရံုးတာမ်ိဳးလည္း မကဘူး၊ ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးအတြက္ ဆံုးရံုးမႈျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္း၏ ႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ သတင္းစာဆရာ တဦးအေနျဖင့္ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ တဦးျဖစ္ေၾကာင္း ဦးဝင္းတင္က ဆက္ေျပာသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္းသည္ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာႀကီး ေရႊဥေဒါင္း၏ အမ်ိဳး ေတာ္စပ္သူျဖစ္ၿပီး ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္ တဝိုက္တြင္ မႏၲေလး အေျခစိုက္ လူထုသတင္းစာတိုက္မွ စတင္ကာ သတင္းစာ ေလာကသို႔ ေရာက္ရွိလာသူ တဦးျဖစ္သည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ေန သတင္းစာဆရာႀကီး လူထု ေမာင္သစ္လြင္ကလည္း “လူထုနာမည္တပ္ လက္က်န္ထဲက တေယာက္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့အျပင္ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက လူထုသတင္းစာကို အၿပီးအပိုင္ ပိတ္တဲ့အထိ စာနယ္ဇင္း ေလာကဓံကို အတူခံခဲ့ရ သူေတြပါ” ဟု ဆိုသည္။
ထိုစဥ္က ဆရာလူထုစိန္ဝင္း၏ စာနယ္ဇင္း ခံယူခ်က္မွာ ဒီမိုကေရစီအေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ေရး မူဝါဒျဖစ္ ေၾကာင္း၊ မွန္ကန္ေသာ သတင္းႏွင့္ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ျပည္သူအား ေပးရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံအတြက္ သတင္းပညာျဖင့္ တတ္စြမ္းသမွ် လုပ္ေဆာင္မည္ဟု ခံယူထားေၾကာင္း ဆရာႀကီး လူထုေမာင္ သစ္လြင္က ဆက္ေျပာသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္းကို ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္ ဒုတိယကမၻာစစ္ ျဖစ္ပြားေနခ်ိန္တြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး မႏၲေလးတကၠသိုလ္ႏွင့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တို႔တြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ့သူျဖစ္သည္။ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္ တဝိုက္တြင္ လူထု သတင္းစာ၌ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ လူထုသတင္းစာ၏ ရန္ကုန္ရံုးခြဲတြင္ အယ္ဒီတာ တာဝန္ကို ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ သတင္းစာတိုက္ အပိတ္ခံရသည္အထိ တာဝန္ယူခဲ့သည္။
၁၉၆၉ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစိုးရ (အာဏာသိမ္း ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ) ၏ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံရၿပီး ကိုကိုးကြၽန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ ထိန္းသိမ္း ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။
၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ခႏၶာကိုယ္တျခမ္း ေလျဖတ္ေဝဒနာ ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း စာေပမ်ားကို ဆက္လက္ ေရးသားကာ လူငယ္မ်ား အတြက္ အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းမ်ားကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္း၏ ထင္ရွားေသာ ကေလာင္ခြဲတခုမွာ ဝင္းေဇာ္ျဖစ္ၿပီး ယင္းအမည္ျဖင့္ “ေတာင္ဗီ ယက္နမ္မွ ငရဲခန္းမ်ား” ဆိုသည့္ စာအုပ္ကို စစ္ဆန္႔က်င္ေရးအတြက္ ဘာသာျပန္ ထုတ္ေဝခဲ့သည္။
ဆရာ၏ ထင္ရွားေသာစာအုပ္မ်ားမွာ အလံမလွဲစတမ္း၊ အျဖဴႏွင့္အဝါ၊ ေစာမိုခမ္း စသည့္ စာအုပ္မ်ားျဖစ္ၿပီး မကြယ္လြန္ခင္ လအနည္းငယ္အထိ လူငယ္မ်ားအတြက္ သတင္းစာပညာေပး ေဆာင္းပါးမ်ား၊ မတရားမႈကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ေထာက္ျပေဝဖန္ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ လူငယ္မ်ားအား တပါးသူ၏ အသံုးခ်ခံ မျဖစ္ေစရန္ လမ္းညႊန္သည့္ ေဆာင္းပါးမ်ား စသည္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးမ်ားစြာကို အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ား၌ ဆက္တိုက္ ေရးသားခဲ့သည္။
ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ သမီးတဦး၊ ေခြ်းမတဦး၊ ေျမးတဦးက်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး ဆရာလူထုစိန္ဝင္း၏ ဈာပနကို မနက္ျဖန္ ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရေဝးသုႆန္တြင္ သၿဂႋဳဟ္မည္ဟု မိသားစုဝင္တဦးက ဆိုသည္။
MRTV 4 ရုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းတြင္လည္း ဆရာ လူထုစိန္ဝင္း ကြယ္လြန္ျခင္းကို ထည့္သြင္းေၾကညာ သြားသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္းသည္ အဆုတ္ေရာဂါ အျပင္ ေလျဖတ္သည့္ ေဝဒနာကို ခံစားေနရၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ဗူး အကူအညီျဖင့္ အသက္ရႈေနရသူတဦး ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန၊ ျပည္သူ မ်ားေန႔စဥ္ ေတြ႔ႀကံဳ ခံစားေနရသည့္ စားဝတ္ေနေရးႏွင့္ လူမႈေရး ကိစၥအဝဝကို ျပည္တြင္း အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ သံုးသပ္ ေရးသားေနသူ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ က်န္းမာေရးအေျခအေန ဆိုးရြားလာသျဖင့္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလမွစတင္ကာ စာေရးျခင္းအလုပ္ကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ရသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္းသည္ အမွန္တရားဘက္မွ ရပ္တည္သူ၊ မွားယြင္းမႈကို တိုက္ဝံ့သူ၊ အေျပာင္းအလဲကိုလည္း ေတာင္းဆိုတတ္ သည့္ သတင္းစာဆရာ တဦးျဖစ္ၿပီး ကြယ္လြန္သြားသည့္ အတြက္ ႏွေျမာတသ မိေၾကာင္း သတင္းစာဆရာႀကီးတဦး ျဖစ္သည့္ ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္က ဆိုသည္။
“ကိုယ္နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး ခင္မင္တဲ့အတြက္မဟုတ္ဘူး။ သတင္းစာေလာကက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ တေယာက္ ဆံုးရံုးတာမ်ိဳးလည္း မကဘူး၊ ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးအတြက္ ဆံုးရံုးမႈျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္း၏ ႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ သတင္းစာဆရာ တဦးအေနျဖင့္ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ တဦးျဖစ္ေၾကာင္း ဦးဝင္းတင္က ဆက္ေျပာသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္းသည္ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာႀကီး ေရႊဥေဒါင္း၏ အမ်ိဳး ေတာ္စပ္သူျဖစ္ၿပီး ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္ တဝိုက္တြင္ မႏၲေလး အေျခစိုက္ လူထုသတင္းစာတိုက္မွ စတင္ကာ သတင္းစာ ေလာကသို႔ ေရာက္ရွိလာသူ တဦးျဖစ္သည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ေန သတင္းစာဆရာႀကီး လူထု ေမာင္သစ္လြင္ကလည္း “လူထုနာမည္တပ္ လက္က်န္ထဲက တေယာက္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့အျပင္ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက လူထုသတင္းစာကို အၿပီးအပိုင္ ပိတ္တဲ့အထိ စာနယ္ဇင္း ေလာကဓံကို အတူခံခဲ့ရ သူေတြပါ” ဟု ဆိုသည္။
ထိုစဥ္က ဆရာလူထုစိန္ဝင္း၏ စာနယ္ဇင္း ခံယူခ်က္မွာ ဒီမိုကေရစီအေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ေရး မူဝါဒျဖစ္ ေၾကာင္း၊ မွန္ကန္ေသာ သတင္းႏွင့္ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ျပည္သူအား ေပးရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံအတြက္ သတင္းပညာျဖင့္ တတ္စြမ္းသမွ် လုပ္ေဆာင္မည္ဟု ခံယူထားေၾကာင္း ဆရာႀကီး လူထုေမာင္ သစ္လြင္က ဆက္ေျပာသည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္းကို ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္ ဒုတိယကမၻာစစ္ ျဖစ္ပြားေနခ်ိန္တြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး မႏၲေလးတကၠသိုလ္ႏွင့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တို႔တြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ့သူျဖစ္သည္။ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္ တဝိုက္တြင္ လူထု သတင္းစာ၌ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ လူထုသတင္းစာ၏ ရန္ကုန္ရံုးခြဲတြင္ အယ္ဒီတာ တာဝန္ကို ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ သတင္းစာတိုက္ အပိတ္ခံရသည္အထိ တာဝန္ယူခဲ့သည္။
၁၉၆၉ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစိုးရ (အာဏာသိမ္း ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ) ၏ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံရၿပီး ကိုကိုးကြၽန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ ထိန္းသိမ္း ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။
၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ခႏၶာကိုယ္တျခမ္း ေလျဖတ္ေဝဒနာ ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း စာေပမ်ားကို ဆက္လက္ ေရးသားကာ လူငယ္မ်ား အတြက္ အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းမ်ားကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။
ဆရာလူထုစိန္ဝင္း၏ ထင္ရွားေသာ ကေလာင္ခြဲတခုမွာ ဝင္းေဇာ္ျဖစ္ၿပီး ယင္းအမည္ျဖင့္ “ေတာင္ဗီ ယက္နမ္မွ ငရဲခန္းမ်ား” ဆိုသည့္ စာအုပ္ကို စစ္ဆန္႔က်င္ေရးအတြက္ ဘာသာျပန္ ထုတ္ေဝခဲ့သည္။
ဆရာ၏ ထင္ရွားေသာစာအုပ္မ်ားမွာ အလံမလွဲစတမ္း၊ အျဖဴႏွင့္အဝါ၊ ေစာမိုခမ္း စသည့္ စာအုပ္မ်ားျဖစ္ၿပီး မကြယ္လြန္ခင္ လအနည္းငယ္အထိ လူငယ္မ်ားအတြက္ သတင္းစာပညာေပး ေဆာင္းပါးမ်ား၊ မတရားမႈကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ေထာက္ျပေဝဖန္ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ လူငယ္မ်ားအား တပါးသူ၏ အသံုးခ်ခံ မျဖစ္ေစရန္ လမ္းညႊန္သည့္ ေဆာင္းပါးမ်ား စသည္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးမ်ားစြာကို အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ား၌ ဆက္တိုက္ ေရးသားခဲ့သည္။
Posted by Creator Myanmar
on 11:24 AM. Filed under
Local_News
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0.
Feel free to leave a response